Analytical Centers in Turkey
Թուրքիայի հետազոտական կենտրոնները
Résumé
In the realities of the modern political and societal processes that evolve under rules of a cold war, the security of any society is essentially dependent on its intellectual and generally, creative resources. Only the availability and proper organization of such resources may allow adequately comprehend the current multi-dimensional and often chaotic challenges, as well as develop and implement appropriate strategies and responses. On the other hand, the notion of intellectual resource is quite wide and involves management, educational, scientific, spiritual and cultural aspects. In this overall system, the analytical centers (think tanks) occupy a special niche, as they are intended for direct participation in developing and implementing the above mentioned strategies through their applied R&D in various areas. In the American tradition (as the USA is where the first such centers were established) it is common to call them “think tanks” (TT). With the mentioned circumstances in mind, in this work an attempt has been made to present the preconditions for establishment and development of Turkish TTs and other similar research centers, their strategic priorities, connections with government, scientific and international structures, etc.
Սառը պատերազմի կանոններով ընթացող արդի քաղաքական-հասարակական գործընթացների իրողություններում ցանկացած հանրության անվտանգության գրավականն էապես պայմանավորված է տվյալ հանրության մտավոր և լայն առումով՝ ստեղծագործական ռեսուրսներով։ Միայն այդ ռեսուրսների առկայության և դրանց համապատասխան կազմակերպման պարագայում է հնարավոր ադեկվատ ընկալել ներկայիս բազմաչափ և հաճախ քաոտիկ բնույթ կրող մարտահրավերների օրինաչափությունները և մշակել ու իրագործել համապատասխան ռազմավարություններ, պատասխան գործողություններ։ Իր հերթին, մտավոր ռեսուրսներ հասկացությունը խիստ ընդգրկուն է և ներառում է կառավարման, գիտակրթական, հոգևոր-մշակութային և այլ ոլորտներ։ Այդ ընդհանրական համակարգում իրենց ուրույն տեղն ունեն այն հետազոտական կենտրոնները, որոնք կոչված են կիրառական բնույթի մշակումներով անմիջական մասնակցություն ունենալ վերը նշված ռազմավարությունների մշակման և իրականացման գործին։ Համաձայն ամերիկյան ավանդույթի (որտեղ ձևավորվել են առաջին նման կենտրոնները)՝ դրանք ընդունված է անվանել think tank-եր կամ «ուղեղային կենտրոններ» (ՈւԿ)։ Ելնելով վերոնշյալ հանգամանքներից՝ ընթերցողին ներկայացվող աշխատությունում փորձ է արվել համակարգված ներկայացնել Թուրքիայի ՈՒԿ-ների ու նմանատիպ հետազոտական կենտրոնների ստեղծման և զարգացման նախադրյալները, ռազմավարական առաջնահերթությունները, այդ կենտրոնների պետական, գիտական և միջազգային կառույցների հետ ունեցած կապերը և այլն։