State administration and constitution of religious orthodoxy in Bagdad under the viziercy of Nizâm-Al Mulk (1018-1092)
Administration de l'Etat et constitution de l'orthodoxie religieuse à Bagdad sous le vizirat de Nizâm-Al Mulk (1018-1092)
Résumé
The eleventh and twelfth centuries correspond to a period during which Sunni orthodoxy built its intellectual and institutional foundations. At this time when the Khalifa was weakened, the Seljuk Turks, combining the fighting skills of the Turkish tribes and the state tradition of Iran, built a strong state and assumed leadership in the institutionalization of Sunnism. In a general way, one of the salient elements for determining this period is the fact that Sunni orthodoxy, which is institutionalized by fundamentally opposing mutazilism and Shiism or rather one of the branches of Shiism, Ismailism, integrates within it the Sufi movement. The personalities put forward as representatives of this period are on the intellectual plane Ğuwaynī and Ġazālī and politically the Grand Vizier Seljuk Niẓām al-Mulk. The Niẓāmiyyas Madrasas, which constitute one of the concrete features of the institutionalization of Sunni orthodoxy, are for the most part achievements of Niẓām al-Mulk. He managed to pass on his reflections on the state government and its administration to the following generations through his work entitled Siyāsat-nāma.
Les XIe et XIIe siècles correspondent à une période durant laquelle l'orthodoxie sunnite a construit ses bases tant intellectuelles qu'institutionnelles. A cette époque où le Califat est affaibli, les Turcs Seldjoukides, en combinant l'habileté au combat des tribus turques et la tradition étatique de l'Iran, ont construit un état fort et assumé le leadership dans l'institutionnalisation du sunnisme. De manière générale, l'un des éléments saillants permettant de déterminer cette période est le fait que l'orthodoxie sunnite, qui s'institutionnalise en s'opposant fondamentalement au mutazilisme et au chiisme ou plutôt à l'une des branches du chiisme, l'ismailisme, intègre en son sein le mouvement soufi (taṣawwuf). Les personnalités mises en avant comme représentantes de cette période sont sur le plan intellectuel Ğuwaynī et Ġazālī et sur le plan politique le grand vizir seldjoukide Niẓām al-Mulk. Les Madrasas Niẓāmiyyas qui constituent l'un des traits concrets de l'institutionnalisation de l'orthodoxie sunnite, sont pour la plupart des réalisations de Niẓām al-Mulk. Celui-ci a réussi à transmettre aux générations suivantes ses réflexions sur le gouvernement de l'état et son administration grâce à son œuvre intitulée Siyāsat-nāma.
XIe et XIIe siècles ler sunnite ortodoksinin hem düşünsel hem de kurumsal temelde kurulduğu bir dönemdir. Hilafetin zayıfladığı bu zaman diliminde Türkler Seldjoukides göçebe Türk boylarının savaş yeteneklerini İran devlet geleneğiyle birleştirerek güçlü bir devlet kurmuş ve sunnite ortodoksinin kurumlaşmasında siyasal öncülüğü üstlenmişlerdir. Genel olarak chiisme ama daha çok da chiismin bir kolu olan ismāʿīlisme ve mutazilisme karşıtlığı temelinde kendini kurumsallaştıran sunnite ortodoksinin, taṣawwuf hareketini kendi içine çekmesi bu sürecin karakterini belirleyen en önemli olaylardan birisidir. Düşünsel planda Ğuwaynī ve Ġazālī, politik planda da daha çok Seldjoukides lerin büyük veziri Niẓām al-Mulk dönemin simge isimleri olarak öne çıkmışlardır. Sunnite ortodoksinin kurumlaşmasının en somut göstergelerinden biri olan Madrasas Niẓāmiyyas lar büyük oranda Niẓām al-Mulk ün bir eseridir. Niẓām al-Mulk, yazdığı Siyāsat-nāma isimli kitapla devlet yönetimi hakkındaki düşüncelerini gelecek kuşaklara aktarmayı başarmıştır.
| Origine | Version validée par le jury (STAR) |
|---|