Прекажаноста како средство за искажување на односот на еден говорител кон една случка, бележи најразлични начини на реализација во словенската и романската група јазици. Во овој реферат ќе се осврнеме на нејзината реализација во францускиот и во шпанскиот јазик. Посебен осврт ќе биде даден врз некои начини и времиња што се користат при индиректно пренесување на факти (индиректна евиденцијалност) како, на пример, условниот начин во францускиот јазик или, на пример, идното време во шпанскиот во францускиот јазик, со цел да се утврдат нивните еквиваленти во македонскиот. Студијата ќе се заснова на анализа на примери ексцерпирани од современи новинарски текстови на француски и на шпански јазик преку корпус-генераторот Sketchengine и на нивните соодветни преводи на македонски. Теоретскиот кадар преку чија призма ќе го анализираме корпусот се потпира на бројни трудови врз евиденцијалноста во македонскиот јазик (Тофоска, 2011; Петроска и Тофоска, 2011), како и во шпанскиот (Garcia Negroni, 2016) и во францускиот (Foulon-Hristova, 1995 ; Barbet и De Saussure, 2012).