The notion of 'mission' in radio broadcasting in Poland
Pojęcie „misji” w polskiej radiofonii
Résumé
Ustawa o Radiofonii i Telewizji uchwalona w grudniu 1992 roku dała podwaliny nowego
porządku medialnego w Polsce po upadku komunizmu. Mimo kilku nowelizacji, jest wciąż obowiązującym
aktem. Jedną z istotnych regulacji wprowadzonych ustawą jest pojęcie „misyjności”
nadawców publicznych; jednak artykuł 21 nie definiuje precyzyjnie tego pojęcia. Zamiast tego nakłada
jedynie na publicznych nadawców obowiązek realizowania licznych zadań. Ustawa opisuje
dziewięć ogólnych zaleceń dotyczących obszarów realizacji misji. Chociaż dotyczą tylko nadawców
publicznych, niektóre z nich można odnaleźć u nadawców społecznych i (w pewnym stopniu)
komercyjnych. Artykuł analizuje pojęcie „misji publicznej” w polskim radiu nie tylko w aspekcie
prawnym, ale też poprzez refleksję nad zawartością programową stacji radiowych w kontekście
współczesnego dyskursu publicznego. Pojawienie się niepublicznych nadawców w latach dziewięćdziesiątych
zaowocowało głównie rozrywkowymi strategiami programowymi adresowanymi
do precyzyjnie definiowanych, dobrze sytuowanych, przedsiębiorczych odbiorców. Skutkowało to
wykluczeniem niektórych grup słuchaczy (np. rolników, emerytów, dzieci) ze sfery zainteresowań
komercyjnych stacji. Z drugiej zaś strony media publiczne (oraz do pewnego stopnia społeczne)
zostały związane narzuconym im obowiązkiem wypełniania misji. Problem „misyjności” (lub jej
braku), jej zakresu oraz sensu, był dyskutowany w ciągu ostatnich dwóch dekad. Niniejszy artykuł
przybliża te kwestie.
Origine | Fichiers éditeurs autorisés sur une archive ouverte |
---|
Loading...